Ogólnopolski Katolicki Ruch „Wspólnota Świętego Szarbela” wyrasta z inicjatywy Maronickiej Fundacji Misyjnej w Polsce, Oratorium Świeckiego Świętego Filipa Neri, którego członkowie utworzyli „Pustelnię Świętego Szarbela” w Nowym Belęcinie (archidiecezja poznańska) oraz wielu wspólnot modlitewnych na terenie Polski, inspirujących się przykładem życia św. Szarbela ‒ wielkiego pustelnika chrześcijańskiego Wschodu.
Św. Jan Paweł II w Liście apostolskim Orientale Lumen z 1995 r., pisał:
Światło Wschodu oświeca Kościół powszechny, od kiedy rozbłysło nad nami „Wschodzące Słońce” (Łk 1,78), Jezus Chrystus, nasz Pan, którego wszyscy chrześcijanie wzywają jako Odkupiciela człowieka i nadzieję świata. Jeśli bowiem wierzymy, że czcigodna i starożytna tradycja Kościołów Wschodnich stanowi integralną część dziedzictwa Kościoła Chrystusowego, to katolicy powinni przede wszystkim ją poznawać, by móc się nią karmić i przyczyniać się ‒ każdy na miarę swoich sił ‒ do budowania jedności. (…) Konieczne jest, aby również synowie i córki Kościoła katolickiego, należący do tradycji łacińskiej, mogli poznać w pełni ten skarb i dzięki temu dzielić z Papieżem gorące pragnienie przywrócenia Kościołowi i światu pełnego obrazu powszechności Kościoła, wyrażanej nie przez jedną tylko tradycję, ani tym bardziej przez jedną wspólnotę w przeciwstawieniu do drugiej; i aby również nam wszystkim było dane cieszyć się w pełni z tego objawionego przez Boga i niepodzielnego dziedzictwa Kościoła powszechnego, które przechowywane jest i wzrasta tak w życiu Kościołów Wschodu, jak i Zachodu.
Odpowiadając na to wezwanie, Wspólnota Świętego Szarbela pragnie pomagać wszystkim zainteresowanym duchowością maronicką w poznawaniu i przeżywaniu wielkiego dziedzictwa wiary, tradycji liturgicznej i duchowości tego starożytnego wschodniego obrządku Kościoła katolickiego.
Wspólnota Świętego Szarbela jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych (kan. 298 KPK), gromadzącym duchownych, osoby życia konsekrowanego i wiernych świeckich pragnących naśladować wiarę i gorliwość libańskich świętych, szczególnie św. Szarbela, oraz rozszerzać nabożeństwo ku jego czci.
Wspólnota składa się członków formalnych, tworzących Domy Modlitwy Świętego Szarbela i angażujących się bezpośrednio w formację i działalność apostolską we Wspólnocie, oraz z członków nieformalnych uczestniczących w spotkaniach, korzystających z dóbr duchowych, ale nie angażujących się w działalność apostolską. Do formalnego przyjęcia wymagane jest złożenie deklaracji i potwierdzający przyjęcie dekret Moderatora Krajowego.
Celem Wspólnoty jest pomoc w osobistym dążeniu do świętości przez proste i ewangeliczne życie oparte na duchowości maronickiej w inspirującym przykładzie św. Szarbela i innych Świętych Kościoła Wschodniego. W praktyce realizuje się to przez codzienną modlitwę, uczestnictwo w życiu liturgicznym Kościoła, ewangelizację, służbę innym, promowanie nabożeństwa do św. Szarbela oraz troską o stałą formację przez udział w rekolekcjach i spotkaniach.
