Statut

Statut Stowarzyszenia Wiernych
Ogólnopolskiego Katolickiego Ruchu „Wspólnota Świętego Szarbela”

 Preambula

Ogólnopolski Katolicki Ruch „Wspólnota Świętego Szarbela” wyrósł z inicjatywy Maronickiej Fundacji Misyjnej w Polsce w nawiązaniu do komunikatu Komisji Nauki i Wiary KEP w sprawie kultu św. Szarbela z dnia 6 lipca 2020 r., oraz grupy osób świeckich z Oratorium Świeckiego Świętego Filipa Neri, którego członkowie utworzyli w 2015 r. przy „Pustelni Świętego Szarbela” w Nowym Belęcinie (Archidiecezja Poznańska) wspólnotę modlitewno-apostolską, inspirując się przykładem życia Świętego Szarbela. Od 2021 r. wspólnota jest obecna w wielu diecezjach Polski.

Rozdział I – Postanowienia Ogólne

Art. 1

1. Ogólnopolski Katolicki Ruch „Wspólnota Świętego Szarbela”, zwany dalej „Wspólnotą”, jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych gromadzącym duchownych, osoby życia konsekrowanego i wiernych świeckich pragnących naśladować wiarę i gorliwość św. Szarbela oraz rozszerzać nabożeństwo ku jego czci, ustanowionym na terenie Polski w rozumieniu kan. 298-311 oraz 321-329 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
2. Wspólnota posiada kościelną osobowość prawną.
3. Wspólnota działa w oparciu o przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego, dalej KPK, oraz Statutu. W przypadku konieczności może działać zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa świeckiego jako organizacja katolicka, o której mowa w art. 35 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1347, z późn. zm.).
4. Wspólnota zrzesza różne grupy modlitewne, bractwa, wspólnoty i ruchy kościelne nawiązujące do duchowego dziedzictwa libańskich świętych, szczególnie św. Szarbela.
5. Siedzibą Wspólnoty jest miasto Wrocław.
6. Patronem Wspólnoty jest św. Szarbel Machluf – mnich z Zakonu Libańskich Maronitów (الرهبانية اللبنانية المارونية Ordo libanensis maronitarum) obrządku maronickiego Kościoła katolickiego.

Art. 2

1. Terenem działalności Wspólnoty jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku, gdy wymaga tego realizacja celów statutowych, Wspólnota może prowadzić działalność także poza granicami kraju.
2. Wspólnota ma prawo powoływania terenowych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej pod nazwą „Dom Modlitwy Świętego Szarbela” oraz Oddziałów Diecezjalnych. Wspólnota ma prawo powoływania innych wewnętrznych jednostek organizacyjnych, służących realizacji celów Wspólnoty, działających na podstawie regulaminu nadanego przez organ powołujący taką jednostkę organizacyjną.
3. Wspólnota może być członkiem krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń i organizacji, których cele i założenia są zgodne z nauczaniem Kościoła katolickiego.
4. Krajowy Asystent Kościelny, którym jest Moderator Krajowy Wspólnoty jest zatwierdzany przez Konferencję Episkopatu Polski na wniosek Rady Moderatorów Wspólnoty na pięcioletnią kadencję z możliwością sprawowania funkcji przez kolejne kadencje.
5. Do zatwierdzenia kapłana, o którym mowa w art. 2 ust. 4, wymagana jest zgoda jego ordynariusza.
6. W przypadku, gdy osoba, o której mowa w art. 2 ust. 4 jest zakonnikiem, wymagana jest zgoda jego przełożonego.
7. Biskup diecezjalny na wniosek Moderatora Krajowego Wspólnoty może powołać na terenie swojej diecezji Moderatora Diecezjalnego Wspólnoty, jeżeli na terenie danej diecezji istnieją struktury Wspólnoty oraz uzna to za słuszne. Kadencja Moderatora Diecezjalnego trwa pięć lat, z możliwością sprawowania funkcji przez kolejne kadencje.

Art. 3

1. Wspólnota używa pieczęci wskazującej jej nazwę i siedzibę. Pieczęć ponadto może zawierać znak graficzny (logo) Wspólnoty.
2. Wspólnota używa odznaki zawierającej znak graficzny (logo) Wspólnoty.

Rozdział II – Cele i sposoby ich realizacji

Art. 4

1. Celem Wspólnoty jest prowadzenie swoich członków drogą życia wewnętrznego w duchu nauczania Soboru Watykańskiego II o powszechnym powołaniu do świętości, zgodnie z katolicką wschodnią duchowością maronicką, inspirowaną przykładem św. Szarbela.
2. Działanie to dotyczy osób wszystkich stanów, ale przede wszystkim skierowane jest do świeckich żyjących w rodzinie, która jest pierwszym miejscem uświęcenia Kościoła domowego.
3. Przez swoje działania Wspólnota uczestniczy aktywnie w realizacji misji apostolskiej Kościoła i podejmuje wezwanie do nowej ewangelizacji, przez szerzenie Ewangelii słowem i czynem przez świadectwo, modlitwę oraz służbę na rzecz bliźnich.

Art. 5

1. Swoje cele Wspólnota realizuje poprzez formację i działalność apostolską.
2. Formacja członków Wspólnoty jest realizowana poprzez:

• codzienną modlitwę osobistą;
• trud osobistego nawracania się;
• uczestnictwo w życiu liturgicznym Kościoła, a zwłaszcza w Eucharystii;
• korzystanie z regularnej spowiedzi św. i kierownictwa duchowego;
• lekturę słowa Bożego, dokumentów Kościoła i materiałów formacyjnych Wspólnoty;
• służbę na rzecz ewangelizacji i formacji duchowej wiernych;
• praktykę rozmaitych form modlitwy wstawienniczej oraz duchowego wsparcia osób będących w potrzebie;
• praktykowanie nabożeństwa do św. Szarbela, uczestnictwo w rekolekcjach, dniach skupienia i pielgrzymkach.

3. Działalność apostolska członków Wspólnoty jest realizowana poprzez:

• świadectwo życia chrześcijańskiego;
• tworzenie „Domów Modlitwy Świętego Szarbela”;
• Szerzenie czci św. Szarbela i rozpowszechnianie wszelkiego rodzaju nabożeństw i praktyk pobożnych;
• przyjęcie i rozpowszechnianie szkaplerza św. Szarbela;
• organizowanie i prowadzenie rekolekcji formacyjnych z zakresu moralności i duchowości chrześcijańskiej;
• tworzenie wspólnot modlitewnych w parafiach;
• podejmowanie działalności charytatywnej;
• podejmowanie posług ewangelizacyjno-formacyjnych;
• zaangażowanie w życie Kościoła;
• wspieranie duchowe i materialne ludzi chorych, cierpiących i prześladowanych za wiarę, zwłaszcza chrześcijan na Bliskim Wschodzie;
• rozpowszechnianie nauczania Kościoła;
• działalność wydawniczą;
• organizowanie pielgrzymek do miejsc związanych ze św. Szarbelem i innymi świętymi libańskimi;
• inne działania w zależności od potrzeb lokalnych.

4. Wspólnota zachęca swoich członków do przyjmowania szkaplerza św. Szarbela. Wzór „Szkaplerza Świętego Szarbela” został zatwierdzony przez kustosza Sanktuarium Świętego Szarbela, o. Tannousa Nehme OLM – superiora klasztoru Świętego Marona w Annai (Liban), w dniu 22 października 2016 r.
5. Członkowie Wspólnoty dążą do tego, by wszystkie przedsięwzięcia organizacyjne i apostolskie miały charakter formacyjny, to znaczy mający na celu nawrócenie i coraz pełniejszą realizację ideału świętości pozostawionego przez św. Szarbela. Mają oni świadomość, że owoce działalności apostolskiej zależą od stopnia nawrócenia i rozwoju duchowego.

Rozdział III – Duchowość

Art. 6

1. Duchowość Wspólnoty czerpie inspiracje z duchowości syryjsko-maronickiej, sięgającej swymi korzeniami do najstarszej eremickiej tradycji chrześcijańskiego monastycyzmu. Kościół maronicki jest Kościołem katolickim obrządku wschodniego, pozostającym w pełnej komunii z Kościołem rzymskokatolickim i uznającym autorytet papieża.
2. Chrystus jest naszą drogą, prawdą i życiem, a doskonałość chrześcijańska polega na naśladowaniu Go jako naszego wzoru i upodobnieniu się do Niego, aby ostatecznie mógł On zjednoczyć nas z Ojcem w Duchu Świętym.
3. Wzorem dla członków Wspólnoty jest życie św. Szarbela Machlufa, który uczy nas, że świętość realizuje się w pełnym oddaniu Bogu w codzienności przeżywanej z Chrystusem, w braterskiej wspólnocie, w sumiennym wykonywaniu swojej pracy oraz przestrzeganiu zasad ewangelicznych, stosownie do obranego stanu życia.
4. Członkowie Wspólnoty pragną, by centrum ich życia stanowiła Eucharystia, która stanowi źródło i szczyt życia duchowego. Z tego względu wprowadzają, o ile to możliwe, praktykę codziennego uczestnictwa w Eucharystii i/lub adoracji Najświętszego Sakramentu.
5. Członkowie Wspólnoty pozostają w łączności z parafią, w której formują się i podejmują działania modlitewne, ewangelizacyjne oraz apostolskie.
6. Troszcząc się o autentyczną realizację ewangelicznego stylu życia, stosownie do swego stanu i powołania, oraz świadomi potrzeby nieustannego nawracania się, członkowie Wspólnoty korzystają często, przynajmniej raz w miesiącu, z sakramentu pokuty, który może przybrać formę stałego kierownictwa duchowego.
7. Pragnienie życia duchowością maronicką, w której św. Szarbel osiągnął świętość, członkowie Wspólnoty mogą potwierdzić przez przyjęcie szkaplerza św. Szarbela, którego symboliczna treść zawiera w sobie istotę duchowości Wspólnoty.

Art. 7
Charyzmat Wspólnoty

Charyzmatem Wspólnoty jest naśladowanie cnót św.Szarbela poprzez osobiste oddanie się jego opiece, dla większej chwały Boga i pożytku Kościoła. Oznacza to ufne wołanie o jego wstawiennictwo, aby sam św. Szarbel rozpoznał w członkach Wspólnoty swój styl życia prostego i ewangelicznego, który uwielbia Trójcę Świętą i służy bliźnim.

Rozdział IV – Struktura i władze

Art.8
Władze Wspólnoty

Władzami Wspólnoty są:

• Biskup Delegat;
• Moderator Krajowy;
• Rada Moderatorów;
• Rada Asystentów Świeckich.

Art.9
Biskup Delegat

Wspólnota podlega Konferencji Episkopatu Polski, która zatwierdza jego Statut i powołuje Biskupa Delegata do spraw Ogólnopolskiego Katolickiego Ruchu „Wspólnota Świętego Szarbela”.

Art.10
Rada Moderatorów

1. Rada Moderatorów sprawuje najwyższą władzę we Wspólnocie.
2. Rada Moderatorów jest organem stanowiącym, kontrolnym i opiniującym Wspólnoty.
3. Radę Moderatorów stanowią: Moderator Krajowy i Moderatorzy Diecezjalni.
4. Biskup Delegat pełni funkcję przewodniczącego Rady Moderatorów, który jest odpowiedzialny za kierowanie pracami Rady Moderatorów podczas jej posiedzeń, zatwierdzanie sprawozdania składanego na zakończenie posiedzenia oraz reprezentowanie jej na zewnątrz.
5. Moderator Krajowy z Moderatorami Diecezjalnymi tworzy Radę Moderatorów, której celem jest ustalanie wspólnych zadań apostolskich i ewangelizacyjnych oraz rozwiązywanie ważnych spraw dotyczących Wspólnoty.
6. Radę Moderatorów zwołuje Moderator Krajowy z własnej inicjatywy przynajmniej raz w roku lub na prośbę Biskupa Delegata lub któregokolwiek z Moderatorów Diecezjalnych.
7. Spotkania Rady Moderatorów odbywają się regularnie, lecz nie rzadziej niż raz na rok.
8. Ze względu na specyficzny aspekt duchowości Kościoła obrządku maronickiego, Rada Moderatorów Wspólnoty może zwrócić się do Patriarchatu Maronickiego lub do Libańskiego Zakonu Maronickiego z prośbą o delegata, który wspierałby działalność wspólnoty.

Art.11

1. Do zadań Rady Moderatorów należy:

1. • strzeżenie duchowości Wspólnoty;
   • wytyczanie głównych kierunków działalności Wspólnoty;
   • nadzór nad działalnością Wspólnoty;
   • przeprowadzanie kontroli z działalności apostolskiej i finansowej Wspólnoty;
   • przyjmowanie kapłanów w poczet członków Wspólnoty;
   • współpraca z Animatorami świeckimi;
   • ustalanie wysokości składek członkowskich;
   • tworzenie i likwidowanie Oddziałów Wspólnoty
2. Powołani przez Moderatorów animatorzy świeccy tworzą Radę Animatorów Wspólnoty i pełnią rolę doradczą wobec Rady Moderatorów oraz pomagają w realizacji zadań organizacyjnych i apostolskich.

Art. 12
Moderator Krajowy

1. Moderator Krajowy jest zatwierdzany przez Konferencję Episkopatu Polski na pięcioletnią kadencję, z możliwością sprawowania funkcji przez kolejne kadencje.
2. Wyboru kandydata na stanowisko Moderatora Krajowego spośród kapłanów członków Wspólnoty dokonuje Rada Moderatorów. Biskup Delegat prezentuje kandydata Konferencji Episkopatu Polski.
3. Moderator Krajowy może być odwołany przez Konferencję Episkopatu Polski przed upływem kadencji.
4. Z poważnych przyczyn Rada Moderatorów, bezwzględną większością głosów, może wnioskować za pośrednictwem Biskupa Delegata do Konferencji Episkopatu Polski o odwołanie Moderatora Krajowego przed upływem kadencji.
5. Do zadań Moderatora Krajowego należy piecza nad realizacją celów Wspólnoty oraz tworzeniem Domów Modlitwy Świętego Szarbela i koordynacja zadań apostolskich z Moderatorami Diecezjalnymi.
6. Do zadań Moderatora Diecezjalnego należy realizacja celów Wspólnoty na terenie jego odpowiedzialności, organizowanie spotkań formacyjnych i współpraca z Moderatorem Krajowym.

Art. 13
Moderator Diecezjalny

1. Wspólnotę reprezentuje w swojej diecezji Moderator Diecezjalny, który korzysta z pomocy grona kapłanów członków Wspólnoty i zespołu animatorów świeckich.
2. Moderatora Diecezjalnego mianuje Biskup Diecezjalny na wniosek Moderatora Krajowego.
3. Kadencja Moderatora Diecezjalnego trwa pięć lat, z możliwością sprawowania funkcji przez kolejne kadencje, o ile Biskup Diecezjalny nie postanowi inaczej.
4. Moderator Diecezjalny jest osobą odpowiedzialną za prowadzenie Oddziału Diecezjalnego.
5. Kandydata na stanowisko Moderatora Diecezjalnego przedstawia Biskupowi Diecezjalnemu Moderator Krajowy.
6. W przypadku gdy w diecezji nie ma kapłanów członków Wspólnoty, Biskup Diecezjalny może powołać kapłana Opiekuna Diecezjalnego.
7. Z ważnych powodów Biskup Diecezjalny może odwołać Moderatora Diecezjalnego lub Opiekuna Diecezjalnego z własnej inicjatywy lub na wniosek Moderatora Krajowego.

Art. 14
Rada Asystentów Świeckich

1. Animatorzy świeccy są powoływani przez Moderatora Krajowego na wniosek Moderatorów Diecezjalnych i tworzą Radę Asystentów Świeckich Wspólnoty.
2. Rada Asystentów Świeckich pełni rolę doradczą wobec Rady Moderatorów i pomaga w realizacji zadań organizacyjnych i apostolskich.

Rozdział V – Oddziały oraz Domy Modlitwy

Art. 15
Oddziały

1. Oddziały Wspólnoty, po konsultacji z biskupem (biskupami) miejsca, powołuje i rozwiązuje Rada Moderatorów.
2. Do powołania Oddziału wymagana jest liczba co najmniej 12 członków, zamieszkujących na terenie danej diecezji.
3. W przypadku mniejszej liczby członków Wspólnoty, Moderator Krajowy wskazuje najbliższy Oddział, gdzie można uzyskać pomoc formacyjną.
4. Przynależność członka Wspólnoty do Oddziału na terenie danej diecezji zależy od jego miejsca zamieszkania. Jeśli na terenie danej diecezji nie ma Oddziału Wspólnoty, przynależy się do Oddziału najbliższego miejsca zamieszkania.
5. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania lub miejsca pracy, które były decydujące dla przynależności do danego Oddziału, członek Wspólnoty zobowiązany jest do przekazania informacji Moderatorowi Diecezjalnemu lub Krajowemu o zaistniałej zmianie i propozycji przeniesienia go do innego Oddziału, właściwego ze względu na aktualne miejsce zamieszkania.

Art. 16
Zakres działania Oddziałów

Do zakresu działania Moderatorów Diecezjalnych Oddziałów należy w szczególności:

• realizacja celów i programu Wspólnoty;
• realizacja kierunków i zadań określonych przez Radę Moderatorów;
• organizowanie działalności Wspólnoty w ramach Oddziału Diecezjalnego.

Art. 17
Domy Modlitwy Świętego Szarbela

1. Domy Modlitwy Świętego Szarbela są owocem modlitewno-apostolskiego działania Wspólnoty, która gromadzi wiernych świeckich i duchownych pragnących pogłębić swoją relację z Bogiem poprzez nabożeństwo do św. Szarbela.
2. Każdy wierny, który pragnie pogłębiać swoją więź z Bogiem, poznając życie i duchowość św. Szarbela oraz innych świętych z Libanu, i posiada szczerą intencję służenia Bogu naśladując cnoty libańskiego mnicha, może się zwrócić do Moderatora Krajowego o ustanowienie Domu Modlitwy Świętego Szarbela.
3. Domy Modlitwy Świętego Szarbela muszą składać się z co najmniej 3 osób tworzących jeden Dom Modlitwy.
4. Domy Modlitwy Świętego Szarbela są tworzone na mocy dekretu zatwierdzonego przez Moderatora Krajowego po zasięgnięciu opinii Moderatora Diecezjalnego lub Opiekuna Diecezjalnego i działają na podstawie niniejszego Statutu oraz własnego regulaminu zatwierdzonego przez Radę Moderatorów.
5. Dekret ustanawiający nowy Dom Modlitwy Świętego Szarbela ze względu na charakter jego posługi i misję, jaką podejmuje w Kościele, powinien być publicznie ogłoszony w parafii, w której zostanie ustanowiony. Sposób ogłoszenia dekretu pozostaje w gestii proboszcza parafii.
6. Ustanowienie Domu Modlitwy Świętego Szarbela wiąże się równocześnie z uczestnictwem we Wspólnocie jako członka formalnego.
7. Dom Modlitwy Świętego Szarbela to miejsce modlitwy, które ma promieniować apostolską gorliwością. Uczestniczy w nim przynajmniej jedna osoba, która zobowiązuje się do trwania na modlitwie w wybranym przez siebie dniu tygodnia, zgodnie z programem Wspólnoty. Na spotkanie modlitewne należy zapraszać wszystkich chcących w nich uczestniczyć.
8. Dom modlitwy Świętego Szarbela może być utworzony w domu rodzinnym, parafialnym lub zakonnym (za zgodą przełożonego).
9. Zewnętrznym znakiem przynależności do Domu Modlitwy Świętego Szarbela jest zatwierdzony obraz św. Szarbela, który członkowie otrzymują od Moderatora Krajowego wraz z modlitewnikiem i odznaką. Do modlitwy należy przygotować krzyż, obraz lub figurę Matki Bożej, Pismo Święte, wodę święconą oraz świecę lub lampkę oliwną.
10. Do obowiązkowego programu Domu Modlitwy Świętego Szarbela należą:
    • hymn o Świętym Szarbelu;
    • różaniec (jedna cząstka);
    • litania do Świętego Szarbela;
    • lektura jednego rozdziału z Pisma Świętego;
    • koronka do Bożego Miłosierdzia;
    • modlitwa o błogosławieństwo dla domu i wszystkich członków Wspólnoty;
    • modlitwa za Kościół obrządku maronickiego oraz za Liban.
11. Opieką formacyjną nad Domami Modlitwy Świętego Szarbela na terenie danego Oddziału pełni Moderator Diecezjalny.
12. Dla dobrego funkcjonowania, Moderator Krajowy lub Moderator Diecezjalny może się zwrócić do kapłanów przy parafii, gdzie zostały ustanowione Domy Modlitwy Świętego Szarbela o pełnienie opieki duszpasterskiej.
13. Tylko Domy Modlitwy Świętego Szarbela ustanowione dekretem Moderatora Krajowego mają prawo używać w swojej nazwie sformułowanie: Dom Modlitwy Świętego Szarbela.
14. Zabronione jest Domom Modlitwy Świętego Szarbela prowadzenie działalności gospodarczej w imieniu Wspólnoty lub we własnym imieniu. Jej centralnym aspektem, inspirowanym osobą św. Szarbela, jest wewnętrzne skupienie i zjednoczenie z Bogiem poprzez modlitwę, ascezę i pokutę. Praktyka tej duchowości liturgicznej jest żywym skarbem dla Kościoła, który nieustannie pielgrzymuje do Królestwa Ojca. Kościół jest ubogacony tymi modlitwami, a jego duchowe i ludzkie doświadczenie staje się bogatsze poprzez praktykowanie swojej duchowości.

Rozdział VI – Członkowie Wspólnoty

Art. 18

1. Członkami Wspólnoty mogą być osoby pełnoletnie i ochrzczone (świeckie, konsekrowane lub duchowni), które utożsamiają się z celami Wspólnoty oraz deklarują czynne uczestnictwo w realizacji tych celów.
2. Wspólnota obejmuje:

• członków formalnych, którzy uczestniczą w jego formacji i działalności apostolskiej oraz tych którzy tworzą Dom Modlitwy Świętego Szarbela;
• członków nieformalnych, którzy korzystają z dóbr duchowych Wspólnoty, ale nie podejmują się regularnej formacji i nie angażują się w działania apostolskie w ramach jego struktur.

Art.19
Prawo i obowiązek Członków

1. Członkowie formalni Wspólnoty mają prawo:
   • uczestniczyć w życiu i działalności Wspólnoty;
   • korzystać z duchowych dóbr Wspólnoty;
   • nosić odznakę zawierającą znak graficzny (logo) Wspólnoty;
   • zgłaszać wnioski i propozycje dotyczące działalności Wspólnoty.
2. Członkowie nieformalni Wspólnoty mają prawo:
   • uczestniczyć w życiu i działalności Wspólnoty;
   • korzystać z duchowych dóbr Wspólnoty;
   • nosić odznakę zawierającą znak graficzny (logo) Wspólnoty.
3. Wszyscy członkowie Wspólnoty mają obowiązek:

• realizować cele Wspólnoty;
• praktykować nabożeństwo do św. Szarbela;
• systematycznie uczestniczyć w formacji Wspólnoty;
• podejmować działania apostolskie zgodnie ze Statutem i możliwościami;
• w miarę możliwości wspierać materialnie działalność Wspólnoty;
• przestrzegać postanowień Statutu oraz uchwał władz Wspólnoty;
• realizować bezinteresowną miłość bliźniego, zwłaszcza chorych i potrzebujących;
• na miarę swoich możliwości aktywnie uczestniczyć w życiu i apostolstwie swojej parafii.

Art.20
Warunki przynależności do Wspólnoty

1. O przyjęciu w poczet członków formalnych Wspólnoty decyduje pisemna deklaracja i decyzja Moderatora Krajowego. W przypadku tych, którzy chcą założyć Dom Modlitwy Świętego Szarbela należy również złożyć pisemne oświadczenie i uzyskać decyzję Moderatora Krajowego.
2. O przyjęciu w poczet członków nieformalnych Wspólnoty decyduje pisemna deklaracja przystąpienia do Wspólnoty i decyzja Moderatora Krajowego.
3. Przynależność do Wspólnoty nie pociąga za sobą żadnych nakazów lub zakazów obowiązujących pod grzechem.
4. Od decyzji Moderatora Krajowego przysługuje prawo odwołania do Rady Moderatorów w terminie 30 dni od odmowy przyjęcia do Wspólnoty.

Art.21
Utrata członkostwa

1. Utrata członkostwa we Wspólnocie następuje poprzez:
   • pisemną deklarację o rezygnacji przesłanej do Moderatora Krajowego;
   • na mocy decyzji Moderatora Krajowego przekazanej na piśmie po roku nieaktywności bez usprawiedliwienia lub zachowań i deklaracji przeciwnych wierze lub moralności katolickiej;
   • nieprzestrzegania postanowień niniejszego Statutu lub uchwał władz Wspólnoty;
   • innych ważnych powodów godzących w dobre imię Wspólnoty.
2. Skreślenia z listy członków Wspólnoty dokonuje Moderator Krajowy w następujących przypadkach:
   • rezygnacji z członkostwa, złożonej przez członka na piśmie;
   • zalegania przez członka z opłatą składek za okres co najmniej 12 miesięcy;
   • śmierci członka;
   • nieprzestrzegania postanowień niniejszego Statutu lub uchwał władz Wspólnoty;
   • prowadzenia działalności sprzecznej z niniejszym Statutem;
   • popełnienia czynu, który dyskwalifikuje daną osobę jako członka Wspólnoty lub godzi w dobre imię Wspólnoty;
   • innych ważnych powodów godzących w dobre imię Wspólnoty.
3. W przypadku zaniedbywania przez członków Wspólnoty obowiązków albo działania sprzecznego z nauczaniem lub dyscypliną Kościoła, Moderator Krajowy może podjąć decyzję o zawieszeniu w prawach członka na okres do jednego roku. W przypadku kapłanów powyższa decyzja wymaga zatwierdzenia przez Radę Moderatorów.
4. Członków Wspólnoty po opuszczeniu Wspólnoty można na nowo do niej przyjąć, jeżeli spełniają warunki określone w niniejszym Statucie oraz o to poproszą.

Art. 22
Kapłani

1. Kapłani członkowie Wspólnoty, za zgodą swojego Ordynariusza, pełnią rolę przewodników duchownych. Łączą się w trosce o duchowy rozwój Wspólnoty i pełnią tę funkcję aż do swojej rezygnacji lub odwołania przez Ordynariusza. Mogą zostać zaproszeni przez Moderatora Krajowego na spotkania Rady Moderatorów.
2. Kapłani członkowie Wspólnoty pełnią rolę przewodników duchowych. Ze względu na sakramentalny udział w kapłaństwie Chrystusa, sprawują oni obok innych kapłanów funkcję szafarzy sakramentu Eucharystii i pokuty.
3. Kapłani członkowie Wspólnoty czuwają nad zachowaniem prawowierności w formacji i służą pomocą duchową członkom Wspólnoty w ich życiu wewnętrznym.

Rozdział VII – Dobra doczesne

Art. 23
Majątek

1. Wspólnota jest podmiotem zdolnym do nabywania, posiadania, zarządzania oraz alienowania dóbr doczesnych, zgodnie z przepisami Kodeksu Prawa Kanonicznego. Mienie Wspólnoty, jako prywatnego stowarzyszenia wiernych, jest majątkiem kościelnym (kan. 1257 § 2 KPK).
2. Na majątek Wspólnoty składają się dobra materialne, wartości niematerialne i prawa oraz środki finansowe.
3. Majątek Wspólnoty pochodzi z dobrowolnych ofiar, darowizn, dotacji, spadków.
4. Majątek Wspólnoty może być wykorzystany jedynie na realizację celów statutowych.
5. Za właściwe gospodarowanie majątkiem odpowiada Moderator Krajowy wraz z Radą Moderatorów Wspólnoty.
6. W przypadku alienacji o wartości powyżej 100 000 euro, ale poniżej najwyższej sumy określonej przez Konferencję Episkopatu Polski (1 700 000 euro), potrzebna jest zgoda Konferencji Episkopatu Polski; w sytuacjach niecierpiących zwłoki zgody może udzielić Prezydium Konferencji Episkopatu Polski. Alienacja o wartości powyżej najwyższej sumy określonej przez Konferencję Episkopatu Polski oraz w przypadkach, o których mowa w kan. 1292 § 2 KPK, wymaga ponadto zgody Stolicy Apostolskiej.
7. Do Wspólnoty mają zastosowanie przepisy prawa kanonicznego o zarządzie dóbr materialnych.

Art. 24
Działalność gospodarcza

1. Wspólnota nie może prowadzić działalności gospodarczej.
2. Wspólnota nie może tworzyć fundacji i spółek oraz przystępować do spółek już istniejących.
3. Działalność wydawniczą, promocyjną itp. prowadzi dla Wspólnoty inny podmiot prawny (fundacja lub spółka) za zgodą Rady Moderatorów na prośbę Moderatora Krajowego.

Rozdział VIII – Przepisy końcowe i przejściowe

Art. 25
Zmiany w Statucie

1. Statut Wspólnoty i wszelkie w nim zmiany zatwierdza Konferencja Episkopatu Polski, zgodnie z kan. 299 § 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
2. Propozycje zmian w Statucie uchwala Rada Moderatorów większością 2/3 głosów ogólnej liczby członków na wniosek Rady Moderatorów, Moderatora Krajowego lub Biskupa Delegata.

Art. 26
Rozwiązanie

1. Wspólnota może być rozwiązana, po uprzednim powiadomieniu Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, na podstawie uchwały Rady Moderatorów podjętą większością 2/3 głosów ogólnej liczby członków.
2. Z ważnych powodów Konferencja Episkopatu Polski, po wysłuchaniu Moderatora Krajowego lub Biskupa Delegata może z własnej inicjatywy podjąć decyzję o rozwiązaniu Wspólnoty.
3. W przypadku rozwiązania Wspólnoty, jej majątek przejmuje Konferencja Episkopatu Polski.
4. Szczegółowy tryb postępowania w trakcie likwidacji Wspólnoty zostanie określony w uchwale, o której mowa w ust. 1.

Statut został zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski
na mocy uchwały nr 22/395/2023 z dnia 13 czerwca 2023 r.

الجمعية الكاثوليكية العامة لحركة جماعات القديس شربل في بولندا